ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΒ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΉΘΗΚΕ

Στις 29 Απριλίου πραγματοποιήσαμε στο προαύλιο της Αρχιτεκτονικής Σχολής, στη γειτονιά μας, ένα πολύ όμορφο λάιβ με τη συμμετοχή του Νικόλας Μποντίνας loop project και τους Ωχτομηδέν. Ο κόσμος που ήρθε να στηρίξει, αλλά κι αυτός που περνούσε από τον πεζόδρομο και κοντοστεκόταν για να δει τι συμβαίνει και φυσικά τα σχήματα που μας έκαναν την τιμή να παίξουν, δημιούργησαν μία υπέροχη ατμόσφαιρα σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της πόλης, με σεβασμό στη γειτονιά και στους περιοίκους.

 

Να, λοιπόν, πώς αποκτάει ζωντάνια ο δημόσιος χώρος και το κέντρο μίας πόλης. Χωρίς διαμεσολαβήσεις, ακριβά ποτά και γκλαμουράτες βιτρίνες, χωρίς χορηγούς, πορτιέρηδες κι αισθητική του συρμού.

 

Σε συνέχεια προηγούμενων δράσεων που έχουμε πραγματοποιήσει μπροστά από την Αρχιτεκτονική (βιβλιοπωλεία, πολιτικές παρεμβάσεις κλπ) και μέσα σε αυτήν (πολιτική εκδήλωση για το μεταναστευτικό-προσφυγικό), αξιοποιήσαμε αυτόν τον πανεπιστημιακό χώρο, γιατί θεωρούμε ότι το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ελεύθερα προσβάσιμο, να είναι δημόσιο και κοινωνικό. Να βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με την κοινωνία της πόλης, να αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά κύτταρά της.

 

Ευχαριστούμε τον κόσμο που στήριξε το λάιβ, τα σχήματα για τις υπέροχες μουσικές τους και τους συντρόφους-ισσες του REBEL kollektiv και του Studio from the down για την υλικοτεχνική υποστήριξη που μας παρείχαν.

Βιβλιοπωλείο στην Παπαζόγλειο

Το απόγευμα της Παρασκευής ευχόμαστε να μην βρέχει, διαλέγουμε βιβλία και τα λέμε στο προαύλιο της Αρχιτεκτονικής 📚🌻

Συντροφική κουζινα, τσαι, ομαδικά παιχνίδια και καλή παρέα

Υψώνουμε την αλληλεγγύη μας πάνω από τα τείχη τους.

 

Την Κυριακή 7 Μάη 2023, στις 2 μ.μ., μαζευόμαστε μπροστά από το γκέτο του Κατσικά, στήνουμε συντροφική κουζίνα, πίνουμε τσάι και παίζουμε ομαδικά παιχνίδια με καλή παρέα!

 

Είμαστε δύο συλλογικότητες, η Αλιμούρα και ο Οδυσσεβάχ, που ζουν και δραστηριοποιούνται στην πόλη των Ιωαννίνων. Λειτουργούμε χωρίς αρχηγούς και οι αποφάσεις μας παίρνονται από κοινού στις συνελεύσεις μας. Δεν είμαστε Μ.Κ.Ο., θεσμικά όργανα, κρατικοί φορείς, δεν παίρνουμε χρηματοδότηση από κάπου και δεν εκπροσωπούμε κανένα πολιτικό κόμμα. Γι’ αυτόν τον λόγο οι πράξεις μας απορρέουν από τη συνείδηση και τα πιστεύω μας και δεν υπόκεινται στον έλεγχο καμίας (δια)κρατικής ή ιδιωτικής εξουσίας.

 

Είμαστε κάθετα αντίθετες*οι στις επίσημες πολιτικές της Ελλάδας και της Ευρώπης, που έχουν κάνει την καθημερινότητα των προσφύγων*ισσών τόσο δύσκολη. Οι παράνομες επαναπροωθήσεις, η βία, η κοινωνική αδικία και οι διακρίσεις είναι φαινόμενα που πλήττουν κυρίως τους πρόσφυγες*ισσες, ιδιαίτερα τις πιο αδύναμες και τους πιο αδύναμους. Θεωρούμε ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στους διαχωρισμούς μεταξύ Ελλήνων και «ξένων», στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των προσφύγων*ισσών και στην εκμετάλλευση που υφίστανται. Δεν πάμε στο γκέτο του Κατσικά για να ελεήσουμε, καλύπτοντας προσωρινά τα κενά του κρατικού μηχανισμού, αλλά για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και να βρούμε τρόπους ν’ αγωνιστούμε από κοινού, για μια κοινωνία με ισότιμες σχέσεις.

 

Γνωρίζουμε ότι, όσο αναγκαίο είναι να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες ενός ανθρώπου που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του, άλλο τόσο είναι σημαντικό να αισθάνεται κοινωνική αποδοχή και να αποκτά φίλους*ες στο νέο του περιβάλλον για να διατηρεί το κουράγιο του. Γι’ αυτό είναι ευπρόσδεκτοι*ες στους χώρους μας για να γνωριστούμε καλύτερα, να συζητήσουμε και να μαγειρέψουμε ή να διασκεδάσουμε μαζί.

 

Οι συνελεύσεις ΑΛΙΜΟΥΡΑΣ και ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ.

 

Rock bar

Radiohead μέχρι Ξύλινα Σπαθιά

Live στην αρχιτεκτονική

Ο Νικόλας Μποντίνας με το loop project “Εκτός τρόπου και τρόμου” και οι Ωχτομηδεν live στο προαύλιο της αρχιτεκτονικής σχολής.

Προβολή: “μέχρι την τελευταία σταγόνα”

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ – Ο Μυστικός Πόλεμος του Νερού στην Ευρώπη

Μια ταινία του Γιώργου Αυγερόπουλου.

 

Καθώς η Ευρώπη δοκιμάζεται από μια κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά από μια κρίση αξιών, εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν μια απάντηση σε ένα καίριο ερώτημα: Είναι το νερό για την ΕΕ ένα εμπόρευμα της αγοράς, ή ένα ανθρώπινο δικαίωμα; Μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ενώ αρνείται να αναγνωρίσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό, όπως έκανε ο ΟΗΕ το 2010.

 

Την ίδια στιγμή εκατοντάδες πόλεις, περιφέρειες και κράτη σε όλο τον κόσμο επαναδημοτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσής τους, απορρίπτοντας ως αποτυχημένο το ιδιωτικό μοντέλο διαχείρισης του νερού που δοκίμασαν για δεκαετίες. Στην Ευρώπη, οι περισσότερες περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γαλλία, την έδρα των μεγαλύτερων και ισχυρότερων πολυεθνικών εταιρειών νερού του πλανήτη. Εννιά περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γερμανία.

 

Παρόλο που το Βερολίνο και το Παρίσι επανάκτησαν τον δημόσιο έλεγχο του νερού τους, κάτι που παρουσιάστηκε εντός συνόρων ως κάτι καλό, η οικονομική και πολιτική ελίτ της Ευρώπης πιέζει μέσω της Τρόικας την Ελλάδα, την Πορτογαλία, και την Ιρλανδία, να ιδιωτικοποιήσουν τα δικά τους δημόσια συστήματα ύδρευσης. Είναι ένας κοινός όρος που περιλαμβάνεται σε κάθε μνημόνιο που έχει υπογραφεί μεταξύ των χρεωμένων χωρών και των δανειστών τους.

 

Το Μέχρι την τελευταία σταγόνα ακολουθεί για τέσσερα χρόνια τη ροή του χρήματος και των εταιρικών συμφερόντων, σε δεκατρείς πόλεις έξι χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ένα ντοκιμαντέρ για το νερό, που μέσα του καθρεφτίζονται οι σύγχρονες ευρωπαϊκές αξίες και η ποιότητα της σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας.

 

Ευχαριστούμε τη Small Planet Productions για τη παραχώρηση της ταινίας.

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

 

Στις 21 Φλεβάρη 2017, ημέρα απελευθέρωσης των Ιωαννίνων, η δημοτική και περιφερειακή αρχή, η εκκλησία οι παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας και ο Νίκος Βούτσης ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, προσκάλεσαν ή ανέχτηκαν τον χρυσαυγίτη Χρήστο Παππά, στην κατάθεση των στεφάνων. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, πέρα από το ότι αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια το νούμερο δύο στην ιεραρχία της Χρυσής Αυγής, έχει καταδικαστεί για τα εγκλήματά της, ενώ έχουν βρεθεί στο σπίτι του ναζιστικά σύμβολα αλλά και όπλα.

 

Όπως ήταν αναμενόμενο, πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική παρέμβαση ενάντια στην παρουσία του, η οποία χτυπήθηκε άγρια και απρόκλητα από την αστυνομία. Το μένος αυτό, το οποίο αναγνωρίστηκε και από πολύ κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος εκεί, απέδειξε για πολλοστή φορά τη λύσσα των αστυνομικών ενάντια σε οτιδήποτε αντιφασιστικό. Υπήρξαν αρκετοί τραυματισμοί και τέσσερις συλλήψεις, εκ των οποίων η μία ενός βαριά τραυματισμένου διαδηλωτή, ο οποίος βρέθηκε στο νοσοκομείο φρουρούμενος χωρίς να του απαγγέλονται κατηγορίες και για αρκετή ώρα δεν είχε την παραμικρή δυνατότητα επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο. Στη συνέχεια, στη δικογραφία προστέθηκε και πέμπτος αντιφασίστας.

 

Αυτές-οι οι 5 αντιφασίστριες-ες, μετά από σωρεία αναβολών τα τελευταία 6 χρόνια, και έπειτα από την πιο πρόσφατη διακοπή, δικάζονται τελικά στις 7 Απριλίου 2023 στα δικαστήρια Ιωαννίνων.

 

Η Αλιμούρα, ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος που δρα στα Γιάννενα, είναι εκ φύσεως αντίθετη σε οποιαδήποτε φασιστική συμπεριφορά, είτε αυτή προέρχεται από τη Χρυσή Αυγή, είτε από την αστυνομία, είτε και από οπουδήποτε αλλού.

 

Κάθε υγιώς σκεπτόμενος και ελεύθερος πολίτης είναι αυτονόητο ότι δεν θα πρέπει να ανέχεται την παρουσία φασιστών στην πόλη των Ιωαννίνων, μία πόλη με έντονη αντιφασιστική ιστορία, η οποία μάλιστα έχει βιώσει στο πετσί της τα εγκλήματα των ναζί κατά το παρελθόν (βλ. Λιγγιάδες, εβραϊκή κοινότητα κ.λ.π)· ένα παρελθόν το οποίο δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να επιστρέψει. Και στην πρόσφατη ιστορία, όμως δεν υπάρχει κανείς που να μη γνωρίζει για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής (π.χ. ρατσιστικά πογκρόμ, δολοφονία Σεχζάτ Λουκμάν, Παύλου Φύσσα κ.λ.π).

 

Η δίκη των 5 αντιφασιστ(ρι)ών που θα διεξαχθεί την Παρασκευή 7 Απριλίου είναι μια δίκη που αφορά όλη την κοινωνία. Είναι ένας ακόμη αγώνας που δίνουμε ενάντια στο φασισμό· ένας αγώνας για αξιοπρέπεια, ισότητα και ελευθερία. Ένας αγώνας όπου ο καθένας και η καθεμία ξεχωριστά και όλοι-ες μαζί οφείλουμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας.

 

-ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 5 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

 

-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 ΣΤΙΣ 9μ.μ.

 

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Αλιμούρα

Αραβαντινού 6 (εντός της στοάς)

Around the world bar

Μπαρ οικονομικής ενίσχυσης του Ε.Κ.Χ. Αλιμούρα με θέμα “Μουσικές του Κόσμου”!

 

Από τo ιρλανδικό φλάουτο στον Fela Kuti και από εκεί καρφί για κολομβιανή cumbia!

Προβολή: “baraka”

Baraka είναι μία αρχαία λέξη των Σούφηδων που σημαίνει ευλογία, ουσία ή πνοή.

 

Το Baraka είναι ένα ντοκιμαντέρ χωρίς αφήγηση ή φωνή. Εξερευνά την ουσία της ζωής μέσω μιας αλληλουχίας εικόνων φαινομενικά ασύνδετων μεταξύ τους. Πλάνα από δεκάδες πολιτισμούς, εντυπωσιακά φυσικά τοπία, ανθρώπινες δραστηριότητες και καταστροφές, χαρά και πόνο, συνθέτουν ένα αλληγορικό σκηνικό που διεγείρει το πνεύμα και τις αισθήσεις. Το μεγαλείο της φύσης, στις πιο απομακρυσμένες και ανέγγιχτες γωνιές του πλανήτη, έρχεται σε αντιπαράθεση με τις εικόνες του “πολιτισμού”, για να μας προσγειώσουν ανώμαλα στην πραγματικότητα.

 

Οι τοποθεσίες που παρουσιάζονται περιλαμβάνουν την Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, τον ναό Ryōan στο Κιότο, τη λίμνη Natron στην Τανζανία, τα φλεγόμενα κοιτάσματα πετρελαίου στο Κουβέιτ, τη καύση των νεκρών στις όχθες του Γάγγη,, έναν πολυσύχναστο τερματικό σταθμό του μετρό, το μνημείο αεροσκαφών της Davis–Monthan Air Βάση δύναμης, φυλετικές γιορτές των Μασάι στην Κένυα και ψαλμωδίες μοναχών στο μοναστήρι Dip Tse Chok Ling.

 

Ο δημιουργός του, Ron Fricke, ταξίδεψε για 14 μήνες σε 6 ηπείρους και 24 χώρες, μεταξύ των οποίων ήταν η Τανζανία, η Κίνα, το Κουβέιτ, η Ιαπωνία, η Καμπότζη, η Βραζιλία, το Ιράν, το Νεπάλ, αλλά και οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές πόλεις για να κινηματογραφήσει το ντοκυμαντέρ που 16 χρόνια αργότερα χαρακτηρίστηκε ως “αναμφισβήτητα το υψηλότερης ποιότητας DVD που έχει δημιουργηθεί ποτέ”.

Γυναικεία ματιά στο σινεμά: “American psycho”

Μετά τον πρώτο επιτυχημένο αφιερωματικό κύκλο προβολών με θέμα τη μετανάστευση και τη διασπορά, θα επιχειρήσουμε να καθιερώσουμε τις Τετάρτες του εκάστοτε μήνα ως ημέρες προβολών, αναδεικνύοντας θεματικές που μας ενδιαφέρουν, ταινίες που μας συναρπάζουν, σχολιάζοντάς τες παράλληλα σε αδρές γραμμές, επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο να προτείνουμε έναν τρόπο παρακολούθησης κι ερμηνείας του κινηματογράφου συλλογικό και πολυσυλλεκτικό.

Τον Μάρτιο, λοιπόν, υπάρχει η κομβική ημερομηνία κινητοποιήσεων, η 8η Μάρτη, η οποία μάλιστα έπεφτε ημέρα Τετάρτη φέτος. Ως ΕΚΧ Αλιμούρα έχουμε ασχοληθεί εκτενώς με ζητήματα φύλου, με την κοινωνική διεκδίκηση της ισότητας, της ορατότητας και της ελευθερίας και με την αντίσταση στην πατριαρχία και τις διάφορες εκφάνσεις του σεξισμού που συνεχίζουν να αναδύονται στην σημερινή πραγματικότητα. Η Τετάρτη 8 Μαρτίου μας βρήκε στους δρόμους ενάντια στην υποταγή και την εξουσία που παράγει η πατριαρχία.

Τις υπόλοιπες Τετάρτες του Μαρτίου , όμως, προβάλαμε και θα προβάλουμε μία σειρά ταινιών από εμβληματικές αλλά και από νεότερες γυναίκες σκηνοθέτιδες, κάτι που δεν κάνουμε πρώτη φορά, απλώς αυτή τη φορά οι προβολές λαμβάνουν αφιερωματικό χαρακτήρα. Ταινίες που ασφαλώς δεν καταπιάνονται υποχρεωτικά με ζητήματα φύλου και διεκδίκησης, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τις γυναίκες σκηνοθέτιδες ως ικανές να παράγουν μόνο ταινίες-μανιφέστα φεμινιστικού περιεχομένου, αλλά ως σπουδαίες καλλιτέχνιδες με πολυσχιδές έργο.

Έτσι, λοιπόν, από το νεόκοπο Aftersun (2022) της Charlotte Wells, που άνοιξε τον κύκλο προβολών, περάσαμε στο The Piano (1993) της Jane Campion, κι από κει συνεχίζουμε στο Cleo from 5 to 7 (1962) της Agnes Varda, για να καταλήξουμε στο American Psycho(2000) της Mary Harron.

Σας περιμένουμε!