Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν από τις πιο όμορφες και ζωντανές μέρες που ξημερωσαν στην πόλη μας εδώ και πολύ καιρό. Μαζί με τον Οδυσσεβάχ και τη room39 # refugee & homeless support διοργανώσαμε ενα διήμερο για το προσφυγικό, από τα μεγαλύτερα που έχουν γίνει στα Γιάννενα τα τελευταία χρόνια.
Την πρώτη μέρα, στην αρχιτεκτονική, πλήθος κόσμου ενεπλακησε σε μια πολύ ουσιαστική συζήτηση γύρω από το ζήτημα των συνόρων, των camps και γενικότερα της κρατικής διαχείρισης του προσφυγικού. Με ομιλητές ανθρώπους που έχουν βιώσει οι ίδιοι τη βία των συνόρων και των κέντρων κράτησης, ακούσαμε από τα δικά τους στόματα αυτά που μέχρι τώρα γνωρίζαμε μόνο στη θεωρία και ενταχθηκαμε όλοι και όλες μαζί στην κουβέντα, που κράτησε μεχρι αργά το βράδυ.
Την Κυριακή, έξω από τη φυλακή του camp στον Κατσικά, πρόσφυγες και ντόπιοι φάγαμε, ήπιαμε τσάι και ακούσαμε μουσική όλοι μαζί, σε μια μικρή γιορτή που κατήργησε για λίγο στην πράξη τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλονται. Μέσα στο ζοφερό κόσμο του προσφυγικού, με τους χιλιάδες νεκρούς και τον ατελείωτο πόνο, για μας αυτές οι δύο μέρες ήταν μέρες χαράς, με την ζεστή, ουσιαστική συνύπαρξη ανθρώπων που έχουν πολύ περισσότερα κοινά από ο,τι το κράτος θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε.
Ελπίζουμε, λοιπόν, και δεσμευόμαστε αυτο το ξεκίνημα να μην είναι μόνο ένα όμορφο πυροτέχνημα, αλλά οι σχέσεις μας να ανθίσουν και να ανοίξουμε το ζήτημα του προσφυγικού ξανά δυναμικά μέσα στην μικρή μας πόλη, η οποία κουβαλάει κι αυτή τα δικά της σύνορα που πρέπει να υπερβούμε.
Αυτές οι δύο μέρες ήταν μόνο η αρχή!