Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό κινηματογράφο:
Το τελευταίο διάστημα, τα μάτια όλου του κόσμου, μαζί και τα δικά μας, είναι στραμμένα στην Παλαιστίνη και σε όσα δραματικά συμβαίνουν εκεί. Ως σύμπτωμα των ημερών μας, ερχόμαστε συνεχώς σε επαφή με εικόνες καταστροφής, βομβαρδισμένες πόλεις, τραυματισμένους ανθρώπους, παιδιά να κλαίνε, ένοπλους να ρίχνουν στο ψαχνό καθώς σκρολλαρουμε στο ίντερνετ, στο καναπέ, στο λεωφορείο ή στην τουαλέτα μας.
Και έτσι, καθώς το αίμα ξεχειλίζει απ’ την οθόνη μας και εμείς μπουκώνουμε θάνατο, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι αυτά συμβαίνουν σε αληθινές πόλεις και πραγματικούς ανθρώπους σαν εμάς. Μάλλον, έτσι θέλουν να μας πείσουν οι υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης, αποτυπώνοντας την Παλαιστίνη ως μια αποθήκη τρομοκρατών και παράπλευρων απωλειών.
Το τι συμβαίνει πραγματικά εκεί, πως βιώνει και πως διαμορφώνεται από αυτή την μακρόχρονη συνθήκη η παλαιστινιακή κοινωνία, είναι μάλλον αδύνατο να το συνειδητοποιήσουμε απ την θέση μας. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακούσουμε τους ίδιους και τις ιστορίες που έχουν να πουν.
Ο κινηματογράφος ανέκαθεν υπήρξε ως ένα μέσο που οι άνθρωποι διηγούνται ιστορίες, μεταφέρουν καταστάσεις οπτικοποιούν τις αντιφάσεις των κοινωνιών και το περιεχόμενο των ψυχών τους. Έτσι, και το σινεμά απ’ την Παλαιστίνη αποτελεί τρόπο και μέσο για τα ίδια τα υποκείμενα να εκφράσουν όλα αυτά που ζουν και βλέπουν γύρω τους, στην γλώσσα τους, με τους ανθρώπους τους, στους δρόμους των πόλεων τους σε μία κοινή όμως γλώσσα που όλοι μπορούμε να καταλάβουμε, ώστε να ταξιδέψει παντού και να μας φτάσει.
Γι’ αυτό, παρουσιάζουμε αυτό το κινηματογραφικό αφιέρωμα με ταινίες παλαιστίνιων δημιουργών, για να βρεθούμε συλλογικά, να παρακολουθήσουμε διαφορετικές ιστορίες με κοινούς παρανομαστές, για ένα μέρος που το γυροφέρνει ο θάνατος αλλά έχει ακόμη ζωή με φιλίες, έρωτες και γέλια.
Σας περιμένουμε στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Αλιμούρα
🎬 Λίγα λόγια για την ταινία, η οποία είναι και η τελευταία αυτού του αφιερώματος:
Ο Ομάρ είναι συνηθισμένος να αποφεύγει τις σφαίρες των σκοπών όταν περνά το Τείχος που χωρίζει στα δύο την πόλη ώστε να επισκεφθεί την κρυφή του αγάπη, Νάντια. Αλλά η κατεχόμενη Παλαιστίνη δεν γνωρίζει ούτε την απλή αγάπη, ούτε τον ξεκάθαρο πόλεμο. Στην άλλη μεριά του τείχους, ο Ομάρ γίνεται μαχητής της ελευθερίας, που θα έρθει αντιμέτωπος με οδυνηρές επιλογές. Όταν συλλαμβάνεται μετά από μία πράξη αντίστασης, ξεκινά ένα παιχνίδι γάτας και ποντικού με τη στρατιωτική αστυνομία.
📌Σενάριο – σκηνοθεσία: Χάνι Αμπού – Ασάντ
📌Με τους: Άνταμ Μπακρί
Λιμ Λουμπανί
Γουαλίντ Ζουάιτερ
⏰ Διάρκεια: 96’